เดินทางเร่ร่อนสัปดาห์กว่าๆ เพิ่งกลับมาถึงบ้านวันนี้เอง .. เจออะไรสนุกๆ หลายเรื่อง แต่เอาเรื่องนี้ก่อน …

นิยาย “เทวากับซาตาน” ของแดน บราวน์ .. เดินเรื่องในเวลาที่สั้นพอๆ กับ รหัสลับดาวินชี .. ออกจะชอบ เทวากับซาตานมากกว่านิดหน่อยตรงที่ มีรายละเอียดที่เล่นกับของข้อเท็จจริงที่ถูกต้องหลายอย่าง เช่น CERN สถาบันฟิสิกส์ในเจนีวา ที่เป็นต้นกำเนิดของ WWW .. จำได้ว่าใช้เว็บช่วงแรก เข้าไปที่ http://www.cern.ch บ่อยมาก อาจจะมากกว่า yahoo เสียอีก .. Large Hadron Collider (LHC) ของ CERN นั้นก็มีอยู่จริง อยู่คาบเกี่ยวพรมแดนฝรั่งเศสและสวิสจริง และเคยฟังเรื่องนี้จากผู้ออกแบบวิธีเก็บข้อมูลการชนของไฮโดรเจนในวงแหวนเครื่องเร่งอนุภาคตัวนี้มาก่อนแล้ว หน่วยข้อมูลที่ต้องวิเคราะห์แต่ละครั้งนั้นนับเป็น exabyte (~10E18 byte) เท่านั้นเอง (- -‘) .. เรื่อง antimatter quark meson เรื่องฟิสิกส์ต่างๆ ในหนังสือนิยายนี้เรียกได้ว่าบรรยายได้ถูกต้องมากทีเดียว ไม่เป็นที่ขัดใจเวลาอ่าน .. อีกด้านนึง ด้วยเคยเรียนศิลปะมาสามปีเลยอินไปกับ โรม วิหารเซนต์ปีเตอร์ โบสถ์ซิสทีน ปีเอต้า เดวิด .. อาจจะเรียกว่าโชคดีที่ได้ไปเห็นวิหารเซนต์ปีเตอร์ และแทบทุกแห่งที่หนังสือเรื่องนี้พูดถึงเลยนึกภาพตามได้ แม้จะไม่ได้เข้าไปดูในโบสถ์ซิสทีนเพราะช่วงที่ไปนั้นกำลังปิดซ่อมแซม แต่เพราะเรียนศิลปะนี่แหละทำให้ภาพเฟรสโก้ฝีมือไมเคิลแองเจโลในโบสถ์ซิสทีนเป็นภาพที่อยู่ในหัวชัดเจนเสียกว่าหน้าตัวเองเสียอีก .. วันที่ไปวิหารเซนต์ปีเตอร์นั้น ได้เห็นนักบวชระดับคาร์ดินาลจำนวนนึงในวิหาร แต่งตัวเต็มยศ กำลังเตรียมพิธีอะไรบางอย่าง ก็เลยนึกภาพของการแต่งกาย ความอลังการของพิธีได้ และเป็นบุญเหลือหลายที่วันนั้นเป็นวันที่พระสันตปาปาเสด็จมา .. ถึงจะนับถือพุทธ (หรืออาจจะเรียกว่าไม่นับถือศาสนาไหนเลยก็ได้) แต่ความรู้สึกที่ได้เห็นโป๊ปกับตาก็ไม่ใช่ธรรมดาเลย

..

เสน่ห์ในนิยายของ แดน บราวน์ สำหรับผม คงมาจากการแต่งเรื่องโดยอิงข้อเท็จจริงทางฟิสิกส์ คณิตศาสตร์ และศิลปะนี่ละมั๊ง