ดองไว้หลายเดือน เพิ่งจะมีเวลาอ่าน เรื่องในตอนนี้แปลมาจาก Yatsuhaka-mura ของโยโคมิโซะ เซชิ โดย เสาวณีย์ นวรัตน์จำรูญ ที่ญี่ปุ่นเคยทำเป็นภาพยนตร์เมื่อประมาณสิบปีที่แล้ว เป็นคดีฆาตกรรมที่เกี่ยวข้องกับตำนานของหมู่บ้านแห่งหนึ่งซึ่งในอดีตมีซามูไรแพ้สงครามแปดนายหอบทองคำหนีมาหลบซ่อนตัว .. แรกๆ ก็อยู่กับชาวบ้านดี แต่ผ่านไปหกเดือน ทางการตามล่าอย่างหนักบวกกับชาวบ้านโลภต้องการครอบครองทองคำที่ซ่อนไว้ ทั้งหมู่บ้านเลยวางแผนลอบสังหารซามูไรทั้งแปดหวังทองคำ หรืออย่างน้อยก็ได้ค่าหัวจากทางการ ซามูไรทั้งแปดไม่สามารถสู้คนทั้งหมู่บ้านได้ ล้มตายไปทีละคน ตัวแม่ทัพจึงแค้นคนในหมู่บ้านเป็นอย่างมากจึงลั่นวาจาว่าจะจองเวรไปอีกเจ็ดชาติ .. ตั้งแต่นั้นมาหมู่บ้านก็มีเหตุการณ์ประหลาดทำให้คนล้มตาย ทั้งหมู่บ้านจึงเชื่อว่าเป็นคำสาปของแม่ทัพ จึงจัดพิธีศพและบวงสรวงซามูไรทั้งแปดเป็นเทพเจ้าประจำหมู่บ้าน เป็นที่มาของชื่อหมู่บ้านแปดหลุมศพ ..แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เหตุการณ์ยุติ .. ล่าสุดพ่อบ้านประจำตระกูลใหญ่แห่งหมู่บ้านก็อาละวาดสังหารชาวบ้านไป 32 ศพ ซึ่งเป็น 4 เท่าของ 8 แล้วก็หายสาปสูญไป
เหตุการณ์นั้นผ่านไปยี่สิบกว่าปี พอๆ กับอายุของ ทะซึยะ หนุ่มที่กำพร้าแม่แต่เล็กและอยู่กับพ่อเลี้ยงมาตลอดจึง เขาจึงไม่เคยรู้ว่าตนเป็นใครมาจากไหน .. อยู่มาวันหนึ่งก็มีประกาศตามหาทะซึยะทางวิทยุ เขาไปพบคนที่ตามหา แล้วก็พบว่าเขาเป็นทายาทของตระกูลใหญ่ของหมู่บ้านแปดหลุมศพ และทางตระกูลตามหาตัวเพื่อไปสืบทอดมรดก .. น่าจะเป็นเรื่องดีสำหรับทะซึยะ หากไม่เกิดเหตุประหลาดซะก่อน เริ่มจากคนที่มารับทะซึยะกลับหมู่บ้านซึ่งเป็นตาแท้ๆ ตายไปต่อหน้าต่อตาทะซึยะ ตามด้วยพี่ชาย นักบวช และใครต่อใครอีกหลายคน .. ทุกคนตายด้วยอาการเหมือนๆ กัน แต่แทบจะไม่มีความเกี่ยวข้องกันเลย เหมือนเป็นการฆ่าแบบสุ่ม ไม่มีการวางเป้าหมาย ไม่มีเจตนาใดๆ .. ชาวบ้านจึงเชื่อว่าตำนานแปดหลุมศพกลับมาพร้อมกับทะซึยะ เขาจึงกลายเป็นผู้ต้องสงสัยรายแรก และเป็นคนที่ทั้งหมู่บ้านหมายหัวไว้ .. นอกจากนี้ยังมีเรื่องแปลกๆ ลึกลับๆ อีกมากมายในตระกูล ทะซึยะจึงต้องหาทางพิสูจน์ว่าตัวเองไม่ใช่ฆาตกรพร้อมๆ กับค้นหาความลับของตระกูล รวมไปถึงทองคำของแปดซามูไรที่ยังไม่มีใครพบอีกด้วย
สำหรับตอนนี้ คินดะอิจิ แทบไม่ได้ออกโรงคลี่คลายคดีอะไรเลย เพราะฆาตกรเผยตัวเองในตอนท้าย .. แต่ก็ไม่ถึงกับไม่มีบทบาท เพราะท้ายที่สุดเขาคือคนเชื่อมโยงเหตุการณ์ทั้งหมดเข้าด้วยกัน คลี่คลายคดีอย่างมีเหตุผล และได้เผยเจตนาที่แท้จริงของฆาตกร
รู้สึกว่า เวลาอ่านคินดะอิจิต้องใช้สมาธิมากกว่าเล่มอื่นๆ .. เป็นตั้งแต่เล่มแรกแล้ว .. จะอ่านเล่มสามคงต้องหาเวลาว่างจริงๆ อ่านรวดเดียวเลย .. อ่อ .. มิเกะเนะโกะ เล่มหกอ่านจบนานแล้ว ยังไม่ได้ blog ไว้ :P
