อย่างที่เจอกันมาบ้างแล้วว่า OpenOffice.org 2.4.0 มี bug เรื่องการจัดสระอำทำให้สระบน-ล่างของคำที่ตามมาเพ้ียน (เข้าใจว่าเป็นกับ OpenType) .. สุดสัปดาห์ที่ผ่านได้อัปเกรดเป็นจนถึง 2.4.1 rc1 ของ hardy ก็ยังเจอปัญหานี้อยู่ เลยทดลองหา workaround ดู สุดท้ายคิดว่าใช้วิธีแทรก non-printable no-width word break (CTRL+/) ตามหลังคำที่มีสระอำน่าจะง่ายสุด ขยันๆ แทรกหน่อยละกัน :P
/me วันนี้เปิดเทอม
สัปดาห์ก่อน ไปสัมมนาที่ตราดมา .. เก็บภาพมาฝากได้นิดหน่อย :)
[nggallery id=98]
ไปสังขละบุรีกันต่อ
[nggallery id=77]
ต่อจาก สุพรรณบุรี ก็ไปกาญจนบุรีกัน
[nggallery id=76]
อั้นไว้เยอะเลย.. เพิ่งจะมีเวลาว่าง
เดือนนี้เป็นเดือนแห่งภาพถ่ายของแมวๆ ทัวร์ละกัน
[nggallery id=75]
ขอบันทึกไว้เสียหน่อย .. ประเทศไทยมีบริการโทรเลขมาตั้งแต่ปี 2418 .. ถึงวันนี้นับเป็นเวลา 133 ปีแล้ว .. แต่ด้วยเทคโนโลยีการสื่อสารที่ทันสมัยและสะดวกกว่า ทั้งมือถือ SMS อีเมล ฯลฯ ทำให้ผู้ใช้โทรเลขลดลงไปมาก หลังจากแบกรับสภาพขาดทุนมาหลายปี วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการให้บริการโทรเลขในประเทศไทย .. ตั้งแต่ 1 พ.ค. 2551 จะไม่มีบริการโทรเลขอีกต่อไป
ส่งโทรเลขฉบับสุดท้ายกันหรือยัง ?
สองปีติดกันแล้วที่แบบเสื้อของฟูมิโยะได้รับรางวัล เธอจึงกลายเป็นดาวเด่นแห่งวงการเสื้อสตรี .. แต่ในขณะเดียวกันก็สร้างความอิจฉาให้กับหลายคน ทั้งอดีตนักออกแบบเสื้อหมายเลขหนึ่ง .. หรือชายประหลาดที่เอาแต่ติเตียนด่าทอแบบเสื้อของเธอ .. เรื่องเกิดขึ้นเมื่อบรรดานางแบบของฟูมิโยะถูกฆาตกรรมอย่างโหดเหี้ยมไปทีละคน แต่ละศพมีลักษณะเฉพาะตรงที่มีรอยเขี้ยวกัดที่หน้าอก และผีเสื้อดูดเลือดติดอยู่ ฆาตกรยังแสดงความวิปริตโดยจัดให้เห็นสภาพศพในที่สาธารณะอย่างโจ่งแจ้ง เป็นอีกครั้งที่ฆาตกรท้าทายความสามารถของคินดะอิจิในการแก้ปริศนาคดีอันซับซ้อน
คินดะอิจิยอดนักสืบ ตอนที่ 12 ผีเสื้อดูดเลือด แปลจาก 吸血蛾 ของ โยโคมิโซะ เซชิ โดย คุณ บุษบา บรรจงมณี เนื้อเรื่องเหมือนจะไม่ซับซ้อนมาก แต่จริงๆ แล้วซ้อนไว้หลายชั้นจนต้องอ่านถึงหน้าสุดท้ายนั่นแหละถึงจะคลี่คลายทุกอย่างโดยสมบูรณ์
ระหว่างเดินทางท่องเที่ยวทริปแห้งๆ เม็มโมรีการ์ดของสมาชิกแก๊งแมวๆ เกิดเจ๊ง ชนิดอ่านอะไรก็ไม่ได้ จะ mount ก็ไม่สำเร็จ เน่าจริง! ถ้าเจออาการประมาณนี้ ไม่ต้องตกใจ และอย่าเพิ่งถอดใจฟอร์แมตทิ้ง (จริงๆ แล้วต่อให้ฟอร์แมต ก็อาจจะกู้ได้นะ ตราบใดที่ข้อมูลยังไม่โดนเขียนทับ – หรือทับไปแล้วก็ยังอาจจะได้ ถ้ามีพวก magnetic force microscope :P).. เดี๋ยวนี้ วิธีกู้ง่ายกว่าที่คิดไว้เยอะ ก่อนอื่น lock/write protect ตัวเม็มโมรีการ์ดไว้ก่อน (ถ้าทำได้) แล้วก็เสียบเข้าการ์ดรีดเดอร์ ดู /var/log/messages ควรจะเห็นอะไรประมาณนี้
sd 4:0:0:2: [sdd] 2048000 512-byte hardware sectors (1049 MB) sd 4:0:0:2: [sdd] Write Protect is off
แปลว่าลินุกซ์มองเห็นการ์ดผ่าน /dev/sdd ทีนี้ก็ dump image ได้แล้ว
$ dd if=/dev/sdd of=card.img
จากนั้น โหลด PhotoRec มา PhotoRec เป็นโปรแกรมที่มาคู่กับ Test Disk ที่ใช้วิเคราะห์ดิสก์ที่โครงสร้างเจ๊ง โปรแกรมนี้สัญญาอนุญาตเป็น GNU GPL ใช้งานได้ทั้งหลายแพลตฟอร์มทั้งลินุกซ์ วินโดวส์ แม็ค บีเอสดี ยูนิกซ์ ฯลฯ และใช้กับระบบไฟล์ได้ทั้ง FAT (พวกเม็มโมรีการ์ดส่วนใหญ่เป็น FAT นะ), NTFS, Ext 2/3. HFS+ และอื่นๆ อีกเพียบ และไม่ใช่แค่ไฟล์ภาพพวก JPEG หรือ RAW เท่านั้น PhotoRec รู้จักฟอร์แมตของไฟล์กว่า 100 แบบ!
สำหรับ Ubuntu ก็ aptitude ได้เลย
$ sudo aptitude install testdisk
แล้วก็เรียก
$ photorec card.img
ทีนี้ก็ไปตามเมนู เลือกๆๆ เคาะ enter ไป ก็ได้ภาพกลับมา .. กรณีของแก๊งค์แมวๆ ได้ภาพและวิดีโอกลับมา 100% เลยนะ (เท่าที่จำได้) .. ดีใจๆ :D
P.S. ภาพจากทริป กำลังนั่งปั่นอยู่ .. รอหน่อยละกัน :P
คดีฆาตกรรมสะเทือนขวัญเกิดขึ้นกับบรรดานางแบบนู้ดคลับเอบิจุตซึ หลังจากมีผู้ว่าจ้างลึกลับใช้นามว่า 幽霊男 อักษรนี้อ่านได้สองอย่างคือ ยูเรโอะ หรือ ยูเรโอโตโกะ อย่างหลังแปลตรงๆ ได้ว่า บุรุษวิญญาณ ได้ว่าจ้างนางแบบนู้ดคนหนึ่งเพื่อเป็นแบบวาดภาพ แล้วเธอก็ถูกฆาตกรรมอย่างสุดสยอง จากนั้นไม่นาน ในงานรื่นเริงประจำเดือนของสมาชิกชมรมพิสดารได้จ้างนางแบบนู้ดทั้งคลับมาเป็นแบบและให้ความสำราญก็มีนางแบบถูกฆ่าอีก .. ด้วยเหตุผลบางอย่างทำให้มีผู้ว่าจ้างให้คินดะอิจิมาสืบคดีนี้ แต่เขาพลาดท่าให้กับฆาตกรหลายต่อหลายหน แสดงให้เห็นว่าฆาตกรครั้งนี้นอกจากมีจิตที่วิปริตแล้วยังมีมันสมองที่ฉลาดเป็นกรดอีกด้วย
คินดะอิจิยอดนักสืบ ตอนที่ 11 บุรุษวิญญาณ แปลจาก 幽霊男 ของ โยโคมิโซะ เซชิ โดย คุณ รัตน์จิต ทองเปรม เป็นอีกตอนที่คดีมีความซับซ้อนไม่ธรรมดา อาจจะพอเดาได้ว่าใครเป็นฆาตกร แต่เหมือนกับหลายๆ เล่มของซีรีส์นี้ ที่เส้นทางการสืบสวนถึงปม เหตุผล และวิธีการของฆาตกรต่างหากที่ชวนติดตามอ่านจนแทบพลิกหน้าไม่ทัน
เพิ่งกลับจากที่แห้งๆ .. ยังไม่มีเวลาเรียบเรียง เอาหนังสือไปอ่านก่อน
คดีชมรมวิญญาณคนเถื่อนทำให้คาตายามา ฮารูมิ อิชิสึ และท่านโฮล์มส์ ได้เดินทางไปพักผ่อนที่ออสเตรียเป็นการแก้ตัว คาตายามาได้มาเจอสาวน้อยมารี (ตอน บทเพลงมรณะ) ที่หลงรักคาตายามาและมาเรียนไวโอลินที่นี่ แต่จะมาเที่ยวสนุกๆ คงไม่ได้เขียนเป็นหนังสือให้อ่านแน่ มาถึงเมืองหลวงแห่งดนตรีคลาสสิคเรื่องวุ่นจึงเกิดกับแวดวงนี้อีกครั้ง เรื่องราววุ่นๆ เกิดขึ้นเมื่อมิชิโกะเข้าประกวดเปียโนและได้รางวัลชนะเลิศ ด้วยเหตุผลบางอย่างเธอสวมหน้ากากไว้ตลอดเวลาจึงไม่มีใครรู้ว่าเธอหน้าตาเป็นอย่างไร การที่เธอชนะการประกวดทำให้ยาโยอิตัวเก็งของรายการอดอิจฉาไม่ได้ .. มิชิโกะเดินทางมาเวียนนาเพื่อเปิดการแสดงในฐานะผู้ชนะเลิศการประกวด มารีออกไปรับมิชิโกะตามคำสั่งของอาจารย์ของเธอ ทั้งสองได้พบกันแต่ไม่ทันพ้นสนามบินเธอก็หายตัวไป เรื่องแปลกคือมารีได้พบยาโยอิที่สนามบินนี่เอง ขณะมารีเล่าเรื่องประหลาดนี้ คาตายามาก็สังเกตเห็นชายหนุ่มซึ่งมารู้ทีหลังว่าชื่อฮายาชิและกำลังตามหาแฟนสาวที่ชื่อเรโกะ เขาเชื่อว่าเรโกะอยู่ที่เวียนนาในเวลานี้ สองเรื่องนี้มาบรรจบกันเมื่อฮายาชิเอารูปให้แก๊งค์แมวดูและพบว่าเรโกะเป็นคนเดียวกันกับมิชิโกะ .. เวลานี้เธอหายไปไหน ? ทำไมต้องใช้ชื่อปลอม ? หรือว่ายาโยอิจะเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังการหายตัว ? ..
มิเกะเนะโกะ โฮล์มส์ ตอน โอเปราระทึก(ใจ) แปลจาก三毛猫ホームズの歌劇場 (オペラハウス) โดยคุณสมเกียรติ เชวงกิจวนิช เล่มนี้ออกจะเน้นความบางอย่างมากไปหน่อยเลยกลายเป็นผิดสังเกต พอจะหักมุมเลยรู้สึกเหมือนจับไต๋ได้ ยังไงซะก็ยังสนุกตามมาตรฐานแมวสามสีแหละน่า :P